oszałamiać, oszołamiać

oszałamiać, oszołamiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, oszałamiać, oszołamiaćam, oszałamiać, oszołamiaća, oszałamiać, oszołamiaćają, oszałamiać, oszołamiaćany {{/stl_8}}– oszołomić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, oszałamiać, oszołamiaćmię, oszałamiać, oszołamiaćmi, oszałamiać, oszołamiaćmiony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wywoływać u kogoś stan zamroczenia, częściowej utraty przytomności; odurzać, otumaniać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ten środek lekko oszałamia. Ktoś oszołomiony narkotykami. Oszołomił go uderzeniem w głowę. Oszałamiająca woń. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wprawiać kogoś w stan silnego pobudzenia uczuciowego, powodującego okresową utratę zdolności racjonalnego działania; wywierać silne wrażenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Oszołomiła go swoją urodą. Oszałamiające widowisko. Był oszołomiony nowymi ideami. {{/stl_10}}